Weekverslag – week 26
30 november t/m 6 december
Zaterdag
We vertrekken uit Slovenië en rijden via een kleine grensovergang Italië in. Het is de eerste grens in een Schengenland sinds hele lange tijd, dus we hoeven niet te stoppen voor een paspoortcontrole. Bij het eerste stadje in Italië stoppen we voor een echte cappuccino. Het is nog net geen 11 uur, dus volgens de ongeschreven regels mag het nog. We nemen uit het bakkerijtje gelijk een brood mee en rijden dan door naar Verona. Het eerste stuk vermijden we de tolwegen, maar dat rijdt toch niet zo ontspannend, dus uiteindelijk besluiten we toch maar de snellere weg te nemen en een beetje te betalen.
In Verona hebben we een Airbnb geboekt bij mensen thuis. Voordat we daar naar binnen kunnen, lopen we eerst een rondje door het centrum. Het is druk. Mega druk. We dwalen wat door de leuke Italiaanse straten die al volop in de kerstsfeer zijn. We lopen langs het geboortehuis van Romeo en nemen een kijkje bij die van Julia, waar hordes toeristen hun handen op de borsten van het beeld van Julia leggen. Vanaf het beroemde balkon kijken er nog een aantal mensen toe. De kerstmarkt is leuk, maar toch gaan we al snel op een terras (met terrasheaters) zitten met een vin brulée (Italiaanse glühwein).
Als we aan het einde van de dag bij de Airbnb binnenkomen, blijken ze drie katten van 9 kilo per stuk te hebben. Flinke beesten dus! Het zijn heel erg aardige mensen, waar we een leuk gesprek mee hebben. We gaan ‘s avonds met zijn tweeën op zoek naar een pizzeria, maar omdat we niet in het centrum zitten, duurt het ongeveer anderhalve kilometer voor we een restaurant vinden. Gelukkig smaken de pizza’s goed!
Zondag
Bij ons overnachtingsadres krijgen we een uitgebreid ontbijt met zelfgemaakte croissantjes en Amerikaanse pannenkoeken. Om half 10 rijden we de parkeergarage uit waar Bruce nét inpast. Er is nog zo’n anderhalve centimeter ruimte over. We gaan naar Collalbo, waar een vriend van Peter op dit moment is. Onderweg naar het kleine bergdorpje komen we langs velden vol druivenstruiken die heel mooi in het herfstblad staan. We rijden een aantal haarspeldbochten omhoog en belanden dan al snel in de sneeuw. Collalbo is maar een klein dorp, waar dit weekend de kerstmarkt is geopend. De kerstmarkt trekt veel bezoekers, maar bestaat uit precies zes kraampjes, twee ezels en een paard. Niet heel veel te zien, maar de sfeer is goed.
Coen en Antoinette zitten in een luxe hotel in het midden van het dorp. We drinken samen een koffie en gaan daarna lunchen. Vervolgens nodigen ze ons uit om gebruik te maken van de spa in het hotel. Dat laten we ons geen twee keer aanbieden, dus een uurtje later zitten we buiten in de jacuzzi en koelen we af in de sneeuw na een rondje sauna. Wat een luxe! De rest van de middag spenderen we in het zwembad en relaxen we wat op de ligbedden. Heerlijk rustige middag zo.
’s Avonds gaan we een hapje eten met Coen en tot slot sturen we Bruce een stuk een weiland in waar we de tent opzetten. Het is koud, maar in de tent houden we het warm in onze slaapzakken.
Maandag
We worden wakker met een bult sneeuw op de tent. De tent houdt het net, maar buigt wel een stuk door. Het is een prachtig gezicht in ieder geval. We ontbijten in een bakkerijtje en gaan daarna kijken bij de schaatstraining van de Jumbo-Vismaploeg. Het ziet er mooi uit met de verse sneeuw en de opkomende mist. Twee jongens van Redbull zijn bezig met drone opnamen voor techniekverbetering van de schaatsers en voor het opnemen van een paar promo-filmpjes. Het zijn race drones en het is echt bizar hoe hard die gaan. Tijdens het filmen laten ze de drones salto’s en rondjes om de schaatsers maken om de leukste beelden te krijgen.
Na een uur zijn de schaatsers klaar en gaan we koffie drinken in een café met Coen en Antoinette. We lunchen met apfelstrüdel, we zijn tenslotte in Südtirol, en vertrekken daarna uit Collalbo richting het oosten. We slapen in een hotel onderweg met uitzicht op de besneeuwde bergen en maken chocolademelk met slagroom op het balkon. We zijn allebei behoorlijk gaar en hebben dus verder een rustige middag en avond.
Dinsdag
We rijden nog een stuk verder door de Dolomieten. Een prachtig gebied waar al een hele hoop sneeuw is gevallen dit jaar. Rond lunchtijd rijden we langs een paar skigebieden waar de liften volop draaien en er door een aantal mensen geskied wordt. We staan te popelen om ook te gaan, maar omdat we voor volgende week al een huisje in Frankrijk bij een skipiste hebben geboekt, doen we het niet. Het is schitterend weer, blauwe lucht en een stralende zon, dus de twijfels blijven nog lang bestaan, zelfs als we wegrijden.
We hebben voor vannacht een B&B geboekt in een klein dorp beneden in het dal. De weersvoorspellingen zijn slecht genoeg om niet te willen kamperen. Als we aankomen bij de B&B is er niemand. Na een telefoontje en een tijdje wachten, komt er een meneer aangelopen. Hij spreekt geen Engels en laat ons snel de kamer zien. Het is er ijskoud. Hij zet de kachel aan, maar na een paar uur is het er nog steeds amper 15 graden. De bedden zien er niet echt schoon uit, maar ook weer niet heel erg vies. We twijfelen of ze wel zijn gewassen na de laatste bezoekers. We denken er maar niet teveel bij na en kruipen toch maar onder wol.
Woensdag
Het ontbijt wat bij de accommodatie hoort, wordt in een café verderop geserveerd. Het blijkt koffie of thee met een voorverpakte croissant te zijn. Eigenlijk precies wat we hadden verwacht en wat er perfect bij past. Ach ja, dan moeten we maar niet van dit soort accommodaties boeken.
We gaan vandaag richting Cinque Terre, dus we hebben een heel eind rijden voor de boeg. We willen graag weer kamperen, maar er is zoveel bebouwing dat het niet meevalt om een plekje te vinden. Uiteindelijk vinden we een pad achter een sportveld, waar er een paar hertjes wegspringen als we de bocht om komen. Het pad loopt dood, dus aan het einde van het pad parkeren we de auto en klappen we de tent uit. Het is geen mooi plekje, maar het is binnen een paar minuten donker, dus aan uitzicht hebben we toch niks.
Donderdag
Het is een ontzettend koude nacht geweest. ’s Ochtends staat er een laag ijs op de binnenkant van de tent, die begint te smelten als we er net uit willen gaan. Dikke waterdruppels vallen op ons en op de slaapzakken en het matras. Onze thermometer geeft min 4 aan als we in de auto stappen om naar Cinque Terre te rijden. We parkeren de auto in Monterosso en lopen vanaf daar naar Vernazza. De wandelroute is eigenlijk gesloten, maar we zien mogelijkheden om de afzetting te omzeilen en komen onderweg ook nog een paar andere wandelaars tegen. Het is zo’n anderhalf uur wandelen langs de kustlijn. In Vernazza drinken we een cappuccino, lunchen we en eten we een ijsje. Vanaf daar kun je verder lopen naar de overige 3 dorpen, maar we besluiten de trein terug te pakken naar Monterosso vanwege de tijd. We slapen in een B&B vlakbij, maar vanwege de kronkelige wegen duurt het alsnog een halfuur voor we er zijn. Net voordat het begint te regenen, zitten wij warm bij het haardvuur.
Vrijdag
We zitten wederom het grootste gedeelte van de dag in de auto. Ditmaal op weg naar Turijn. Het eerste stuk gaat door eindeloos veel tunnels, maar daarna kunnen we weer wat van het landschap zien. Net voor Turijn hebben we voor twee nachten een B&B geboekt. We worden verwelkomd door een hele aardige vrouw die de B&B runt. ’s Avonds eten we pizza en lasagne in een lokaal eettentje en kopen we twee flessen wijn in een winkel waar ze zo’n acht soorten op de tap hebben. Leuk concept en lekkere wijn, die we vervolgens op de kamer uittesten.